غزل شماره 406 دیوان حافظ : گفتا برون شدی به تماشای ماه نو
گفتا برون شدی به تماشای ماه نو
از ماه ابروان منت شرم باد رو
عمریست تا دلت ز اسیران زلف ماست
غافل ز حفظ جانب یاران خود مشو
مفروش عطر عقل به هندوی زلف ما
کان جا هزار نافه مشکین به نیم جو
تخم وفا و مهر در این کهنه کشته زار
آن گه عیان شود که بود موسم درو
ساقی بیار باده که رمزی بگویمت
از سر اختران کهن سیر و ماه نو
شکل هلال هر سر مه میدهد نشان
از افسر سیامک و ترک کلاه زو
حافظ جناب پیر مغان مامن وفاست
درس حدیث عشق بر او خوان و ز او شنو
تعبیر غزل شماره 406 حافظ در فال شما :
در حق دوستان کارهای بسیار کرده اید اما پاسخ این خوبی ها را نگرفته اید. آن ها قدر شما را نمی دانند و ارزش کمک هایی که کردید را درک نکرده اند. اما غصه نخورید که کار خیر پاک نمی شود.
سفر خوب و سودآوری در پیش دارید که اتفاقات مبارکی در آن رخ می دهد و نیمه گمشده خود را خواهید یافت. روزهای عاشقی در راه است.
برای مشاهده بیشتر اشعار حافظ کلیک کنید.