غزل شماره 442 دیوان حافظ : به جان او که گرم دسترس به جان بودی
به جان او که گرم دسترس به جان بودی
کمینه پیشکش بندگانش آن بودی
بگفتمی که بها چیست خاک پایش را
اگر حیات گران مایه جاودان بودی
به بندگی قدش سرو معترف گشتی
گرش چو سوسن آزاده ده زبان بودی
به خواب نیز نمیبینمش چه جای وصال
چو این نبود و ندیدیم باری آن بودی
اگر دلم نشدی پایبند طره او
کی اش قرار در این تیره خاکدان بودی
به رخ چو مهر فلک بینظیر آفاق است
به دل دریغ که یک ذره مهربان بودی
درآمدی ز درم کاشکی چو لمعه نور
که بر دو دیده ما حکم او روان بودی
ز پرده ناله حافظ برون کی افتادی
اگر نه همدم مرغان صبح خوان بودی
تعبیر غزل شماره 442 حافظ در فال شما :
اگرچه به آن چه می خواستید دست نیافته و دچار شکست شدید اما نگذارید یاس و ناامیدی در دل شما رخنه کند. برای رسیدن به مراد دل کافیست پشتکار و تلاش خود را بیشتر کنید.
ناراحت نباشید که هرچه پیش آید به صلاح شماست، اگر امروز به نتیجه مطلوب نرسیدید، فردا انشالله خواهید رسید. به خداوند توکل داشته باشید.
برای مشاهده بیشتر اشعار حافظ کلیک کنید.