غزل شماره 368 دیوان حافظ : فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم
خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم
به ره دوست نشینیم و مرادی طلبیم
زاد راه حرم وصل نداریم مگر
به گدایی ز در میکده زادی طلبیم
اشک آلوده ما گر چه روان است ولی
به رسالت سوی او پاک نهادی طلبیم
لذت داغ غمت بر دل ما باد حرام
اگر از جور غم عشق تو دادی طلبیم
نقطه خال تو بر لوح بصر نتوان زد
مگر از مردمک دیده مدادی طلبیم
عشوهای از لب شیرین تو دل خواست به جان
به شکرخنده لبت گفت مزادی طلبیم
تا بود نسخه عطری دل سودازده را
از خط غالیه سای تو سوادی طلبیم
چون غمت را نتوان یافت مگر در دل شاد
ما به امید غمت خاطر شادی طلبیم
بر در مدرسه تا چند نشینی حافظ
خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم
تعبیر غزل شماره 368 حافظ در فال شما :
روزهای سخت و پرچالش از بدیهیات هر زندگی می باشد، همانطور که روزهای خوش ماندگار نیست روزهای ناخوشی و رنج نیز برای همیشه باقی نخواهد ماند.
با تلاش و کوشش می توانید از این ایام سخت به سلامت عبور کرده و به سعادت و خوشبختی دست پیدا کنید. به راه خود ادامه دهید که درهای بسته باز خواهد شد.
برای مشاهده بیشتر اشعار حافظ کلیک کنید.