غزل شماره 157 دیوان حافظ : هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

هر که را با خط سبزت سر سودا باشد
پای از این دایره بیرون ننهد تا باشد

من چو از خاک لحد لاله صفت برخیزم
داغ سودای توام سر سویدا باشد

تو خود ای گوهر یک دانه کجایی آخر
کز غمت دیده مردم همه دریا باشد

از بن هر مژه‌ام آب روان است بیا
اگرت میل لب جوی و تماشا باشد

چون گل و می دمی از پرده برون آی و درآ
که دگرباره ملاقات نه پیدا باشد

ظل ممدود خم زلف توام بر سر باد
کاندر این سایه قرار دل شیدا باشد

چشمت از ناز به حافظ نکند میل آری
سرگرانی صفت نرگس رعنا باشد

تعبیر غزل شماره 157 حافظ در فال شما :

برای تحقق یافتن اهداف و آرزوها باید از همه لحظات زندگی استفاده کرده و آن ها را هدر ندهید. از کینه توزی و کدورت حذر کنید و مهربانی و عشق خود را نثار دیگران کنید. ثابت قدم باشید تا به مراد دل خود برسید.

اندوهگین نباشید که با گله و شکایت درهای بسته باز نخواهد شد. از یاد خداوند غافل نشوید و با ایمان و توکل جلو بروید تا بتوانید بر سختی ها و غم و غصه غلبه کنید. به زودی مسافرتی پر برکت در پیش خواهید داشت.