اشعار حافظشعر و مشاعره

غزل شماره 230 دیوان حافظ : اگر به باده مشکین دلم کشد شاید

فال حافظ
0
(0)

اگر به باده مشکین دلم کشد شاید
که بوی خیر ز زهد ریا نمی‌آید

جهانیان همه گر منع من کنند از عشق
من آن کنم که خداوندگار فرماید

طمع ز فیض کرامت مبر که خلق کریم
گنه ببخشد و بر عاشقان ببخشاید

مقیم حلقه ذکر است دل بدان امید
که حلقه‌ای ز سر زلف یار بگشاید

تو را که حسن خداداده هست و حجله بخت
چه حاجت است که مشاطه‌ات بیاراید

چمن خوش است و هوا دلکش است و می بی‌غش
کنون به جز دل خوش هیچ در نمی‌باید

جمیله‌ایست عروس جهان ولی هش دار
که این مخدره در عقد کس نمی‌آید

به لابه گفتمش ای ماه رخ چه باشد اگر
به یک شکر ز تو دلخسته‌ای بیاساید

به خنده گفت که حافظ خدای را مپسند
که بوسه تو رخ ماه را بیالاید

تعبیر غزل شماره 230 حافظ در فال شما :

مکر و نیرنگ بازی نسبت به خلق خدا عاقبت خوشی برای شما ندارد و باعث می شود همه از شما طرد شوند. از دستورات خداوند اطاعت کنید، به مال مردم طمع نداشته باشید و حق کسی را پایمال نکنید.

از یاد خداوند غافل نشوید و به درگاه خداوند دعا کنید تا مشکلات و سختی ها به راحتی برطرف شده و آرامش پیدا کنید. زمان خوبی برای مسافرت است. ب

 

برای مشاهده بیشتر اشعار حافظ کلیک کنید.

 

از نظر شما این مطلب چقدر مفید بود؟

میانگین امتیاز 0 / 5. تعداد آرا: 0

برای این مطلب امتیازی ثبت نشده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا