غزل شماره 457 دیوان حافظ : هزار جهد بکردم که یار من باشی
هزار جهد بکردم که یار من باشی
مرادبخش دل بیقرار من باشی
چراغ دیده شب زنده دار من گردی
انیس خاطر امیدوار من باشی
چو خسروان ملاحت به بندگان نازند
تو در میانه خداوندگار من باشی
از آن عقیق که خونین دلم ز عشوه او
اگر کنم گلهای غمگسار من باشی
در آن چمن که بتان دست عاشقان گیرند
گرت ز دست برآید نگار من باشی
شبی به کلبه احزان عاشقان آیی
دمی انیس دل سوکوار من باشی
شود غزاله خورشید صید لاغر من
گر آهویی چو تو یک دم شکار من باشی
سه بوسه کز دو لبت کردهای وظیفه من
اگر ادا نکنی قرض دار من باشی
من این مراد ببینم به خود که نیم شبی
به جای اشک روان در کنار من باشی
من ار چه حافظ شهرم جوی نمیارزم
مگر تو از کرم خویش یار من باشی
تعبیر غزل شماره 457 حافظ در فال شما :
شاید نتیجه مطلوب را نگرفته اید اما غم به دل راه ندهید زیرا تمام تلاش خود را برای رسیدن به هدف خود انجام داده اید و این مهم ترین قسمت مسئله است!
زندگی برای تان سخت شده و همه چیز را تمام شده فرض می کنید، یار به عهد خود بی وفایی کرده اما شما سر عهد و قول خود بوده اید. امید خود را حفظ کنید که راز موفقیت در همین است.
برای مشاهده بیشتر اشعار حافظ کلیک کنید.