غزل شماره 269 دیوان حافظ : دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس

دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس
نسیم روضه شیراز پیک راهت بس

دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش
که سیر معنوی و کنج خانقاهت بس

وگر کمین بگشاید غمی ز گوشه دل
حریم درگه پیر مغان پناهت بس

به صدر مصطبه بنشین و ساغر می‌نوش
که این قدر ز جهان کسب مال و جاهت بس

زیادتی مطلب کار بر خود آسان کن
صراحی می لعل و بتی چو ماهت بس

فلک به مردم نادان دهد زمام مراد
تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس

هوای مسکن مألوف و عهد یار قدیم
ز رهروان سفرکرده عذرخواهت بس

به منت دگران خو مکن که در دو جهان
رضای ایزد و انعام پادشاهت بس

به هیچ ورد دگر نیست حاجت ای حافظ
دعای نیم شب و درس صبحگاهت بس

تعبیر غزل شماره 269 حافظ در فال شما :

بلندپروازی تا حدی خوب است اما وقتی از حد بگذرد عاقبت خوشی نداشته و رنج و درد به همراه دارد. قناعت پیشه کنید و قدر آن چه دارید بدانید. برای رسیدن به آرامش زیاده خواهی و حرص زدن برای زیاد و کم دنیا و چشم و هم چشمی را رها کنید.

به خداوند توکل داشته باشید، به خاطر مال بیشتر بندگی خلق خدا را نکنید، از شر وسوسه های شیطان و هوا و هوس به خداوند پناه ببرید. انشالله به زودی مراد دل حاصل خواهد شد.